Mühendis, belli bir soruna çözüm bulmak ya da bir gereksinimi karşılamak üzere somut bir ürün (alet, cihaz, sistem ya da süreç) yaratır. Bu ürünü tasarlar, oluşturur, çalıştırır, davranışını farklı çalışma koşullarında inceler, iyileştirir ve geliştirir. Çözüm bulunacak sorunlar ya da karşılanacak gereksinimler karmaşıklaştıkça, mühendisliğin uğraş alanları genişler, derinleşir, iç içe geçer. Bu süreçte yeni mühendislik disiplinleri oluşur. Bunlardan biri de son elli yıldır giderek artan bir ivmeyle gelişmekte olan biyomedikal mühendisliktir.
Biyomedikal mühendisliğinin uğraş alanı, genelde biyolojik sistemlerin, özel olarak da, üst düzeyde organize olmuş, karmaşık bir sistem olan insan vücudunun bileşenlerinin yapılarını, çalışma biçimlerini ve etkileşimlerini anlamak ve işlevsel bozukluklarını belirleyip gidermek için gerekli araç, cihaz ve sistemlerin geliştirilmesidir. Teşhis amacıyla kullanılan EKG, MRI gibi elektronik cihazların, tedavi amacıyla kullanılan koter, kateter gibi aletlerin, diyaliz makinesi gibi cihazların, cerrahi robotlar gibi sistemlerin, çeşitli ilaçları taşıyıp, gerektiğinde salıyan mikro-platformlar gibi yapay malzemelerin, işitme cihazları gibi uzuv ve organların işlevlerinin hassasiyet ve doğruluğunu artıran aletlerin, kemik ve damar protezleri, kalp kapakları gibi uzuv ve organların işlevlerini geçici veya sürekli olarak devralan cihazların tasarımı ve üretimi; tasarlanıp üretilen ve performans testlerinden geçirilerek kullanıma hazır hale getirilen cihaz, sistem ve süreçlerin kullanım alanlarında en yüksek performansla hizmet verebilmesi için gerekli alet-insan arayüzlerinin geliştirilmesi; sağlık hizmeti kalitesinin ve veriminin arttırılması amacıyla çeşitli süreçlerin, yönetim ve organizasyon modellerinin geliştirilmesi ve biyomedikal cihaz ve sistemlerin performans testlerinin yapıldığı platformları oluşturmak için çeşitli sanal, mekanik ve biyolojik modellerin tasarımı, üretimi ve denenmesi bu alanda biyomedikal mühendislerin uğraştığı konulara sayılabilir.
