Öğretmenlerden mesaj var: Kaçmadık geri döneceğiz

Şırnak’ın Cizre ve Silopi ilcelerinde görev yapan yaklaşık 4 bin öğretmenin cep telefonlarına geçtiğimiz 14 Aralık'ta "Hizmet içi eğitime alındınız. İsterseniz bu eğitimi memleketlerinizde alabilirsiniz" mesajı düştü. Günlerdir askeri sevkiyat yapıldığını gözleyen ve bir operasyon bekleyen öğretmenler ise valizlerini toplayıp, memleketlerine döndü. Herkesin hafızasına da araç bulamadıkları için ellerinde valizlerini sürekleyerek, ilçeden ayrılan öğretmen görüntüleri kaldı. Öğretmenlerin ilçeleri terketmesinin ardından ise sokağa çıkma yasağı ilan edildi ve güvenlik güçlerinin terör örgütüne ilişkin operasyonu başladı. İki ilçedeki 80 bin öğrenci için de eğitim bitti.
Gittikleri illerde hizmet içi eğitim bile almayan öğretmenlerle konuştuk. Onlara geride bıraktıkları öğrencilerini sorduk. "Kaçtılar" eleştirilerine kırgınlar, "Kaçmadık, geri döneceğiz. Ailelerimiz geri dönmemezi istemiyor ama biz öğrencilerimize tekrar gideceğiz" diyorlar. Öğretmenler asıl ayrılma gerekçelerini ise "Terör örgütünün öğretmenleri canlı kalkan olarak kullanacağı duyumlarını son iki haftadır sürekli duyuyorduk. Ayrılma nedenimiz bu oldu" diye anlatıyorlar. Akılları geride bıraktıkları öğrencilerinde, "Onları geride bırakmak zorunda kalmak garip bir duygu. Aklımız da yüreğimizde o çocuklarda kaldı. Bir an önce yasak kalksın ve öğrencilerimizle buluşalım" diyorlar.
İşte Silopi ve Şırnak'tan ayrılan öğretmenlerin anlattıkları:
ŞIRNAK İLK ATANDIĞIM YER TAYİN BİLE İSTEMEDİM
A.C: 32 yaşında, Şırnak'ta 5 yıllık öğretmen
Şırnak ilk atandığım yer. 5 yıldır isteyerek çalışıyorum, tayin bile istemedim. Hizmet içi eğitim mesajı gelene kadar kimsenin gitme niyeti yoktu. Telefonla her gün öğrencilerimin ailelerine ulaşmaya çalışıyorum. Onlar geride kaldı. Bu çok garip bir duygu. Aklım çocuklarda. Başlarına birşey gelecek diye korkuyorum. Veliler de arıyor, ‘Bizi bırakmayın' diyorlar. Bırakmaya niyetimiz yok. Sokağa çıkma yasağı kalksın, geri döneceğim. ‘Kaçtınız' diyenler haksızlık ediyor. Ayrıldığı için psikolojisi bozulan arkadaşlarımız var. Zaten çatışma başlayacağını anlamıştık ve halkla birlikte evlerimize su ve yiyecek stokuna başlamıştık. Ama öğretmenlerin canlı kalkan yapılacağı mesajları da geliyordu. Aslında bu yüzden ayrıldık. Çocuklar onları terk ettiğimizi düşünüyor, üzülüyorum. Canlı kalkan olacağımız endişesi olmasa hiçbirimiz ayrılmayacaktık. Tekrar okullarımız açılsın, gece gündüz telafi eğitimi vereceğiz onlara.
EŞ DURUMUNDAN TAYİN İSTEMEDİM, İSTEYEREK KALIYORUM
S.T: 29 yaşında, Silopi'de 4 yıldır sınıf öğretmeni, evli
Halk bize ‘kaçtınız' demiyor. Onlar bizim hangi koşullarda çalıştığımızı, maaşlarımızı öğrencilerimiz ve okul için harcadığımızı biliyorlar. Kaygılarımızı anlıyor, geri geleceğimize söz verdik. Köy okulunda öğretmenim. Evliyim, istesem eşimi gerekçe gösterip, tayin isterim ama köyden ayrılmak istemedim. O çocuklara borçlu olduğumu hissettim. Onları terk etmedik, hepimiz geri döneceğiz, eşim bu durumda bile ‘gitme' demiyor. Bizim ayrılma nedenimiz öğretmenlerin canlı kalkan yapılacağını duymamızdı.
BU ÇOCUKLARIN PSİKOLOJİSİ NE OLACAK?
E.D: Cizre'de 3 yıllık İngilizce öğretmeni, 25 yaşında
Geri döneceğiz elbette. Öğretmenler can güvenliklerinin sağlanamayacağını anladıkları için oradan ayrılmak zorunda kaldı. Bakanlıktan mesaj gelince, çatışmaların başlayacağını anladık. Zaten günlerdir sevkiyat vardı, bunu tahmin ediyorduk. Aklım orada kaldı. Öğrencilerim, arkadaşlarım geride kaldılar. Bu çocukların psikolojisi ne olacak acaba? Geri dönünce eğitimdeki açıklarını kapatırız ama onların travmalarını nasıl gidereceğiz acaba? Gitmek bizim için kolay olmadı. Kimse bizi suçlamasın. Cizre benim ilk atama yerim. Ailem geri dönmeme karşı çıkıyor ama ben gideceğim. Tayinimi de istemeyeceğim, seneye de oradayım.
AĞLAYARAK BAVULLARIMIZI TOPLADIK
P.A: 26 yaşında Cizre'de 4 yıllık sınıf öğretmeni
Mesaj telefonlarımıza düştüğünde 7 arkadaş birlikteydik. Ayrılmamızı isteyen bu mesajla neler olacağını anladık. Hepimiz ağlamaya başladık. Bavullarımızı ağlayarak, topladık. Kalırsak, canlı kalkan olacağımızı duyuyorduk. Bunun için ayrıldık, zaten silah seslerine ve patlamalara alışkınız ama kullanılmak istemedik. Bir hafta oldu annemlerin yanına geleli, sokağa çıkmak bile istemiyorum ve sürekli geride bıraktığım öğrencilerimi ve arkadaşlarımı düşünerek, ağlıyorum. Ailem ‘ya rapor al, ya da bırak öğretmenliği, tek kızımızsın' diyor. Onları dinlemeyeceğim, rapor almayacağım, geri döneceğim. Kimse bize ‘kaçtınız' demesin, haksızlık yapıyorlar. O çocuklar bizi bekliyor, onlara gideceğiz.
GİTMEK ZORUNDA KALDILAR
T.T: 38 yaşında Şırnak'ta yatılı okulda öğretmen,
Ben Şırnak'lıyım, o yüzden burada kaldım. Kimse giden öğretmenleri eleştirmesin. Can güvenlikleri yoktu ve canlı kalkan olacakları söyleniyordu. Gidenler arkadaşlarımız bizim, nasıl zor ayrıldıklarına tanıklık ettik. Zorunlu ayrıldılar. Belki aralarından dönmeyenler olabilir ama büyük çoğunluğu geri gelecek. Her gün telefonla görüşürüz. Akıllarının burada olduğunu biliyoruz. Ortam güvenli hale gelince onlar da öğrencilerine ve okullarına dönecekler.