Tatilde çalışmayan MESEM'liye patron tehdidi

Yoksul çocukları için üç kuruşa çalışmanın merkezi haline getirilen MESEM'lerde patronlar, tatilde cumartesi günleri çalışmak istemeyen çocukları 'mesleki eğitiminiz sona erer' diye tehdit ediyor. Evrensel’den Cenk Altıntaş’ın haberine göre, mesleki eğitim merkezlerinde (MESEM) art arda çocuk işçi cinayeti haberleri geliyor.

Çocuk işçiliğinin MESEM projesiyle yasal zemine oturtulmasının ardından çocuk ölümleri de gündemde. Yüz binlerce çocuk işçi mesleki eğitim için gönderildiği işletmelerde, ağır ve uzun çalışma koşullarını zayıf vücutlarıyla karşılamaya çalışıyorlar. “Devlet baba”, “Eti senin kemiği benim” diyerek patronlarla el sıkışıyor. Ve 4 yıllık ucuz iş gücü, güvencesiz çalışma koşullarında ortaklaşıyorlar. Bu pazarlıkta patronların yüzünün güldüğü açık çünkü patronların cebinden çıkan bir şey, onları denetleyen ve iş kazası geçiren, iş cinayetlerinde öldürülen çocukların hesabını soran bir mekanizma yok.

AYNI İŞÇİ GİBİ ÇALIŞIYORLAR

MESEM’li öğrenciler, bir işçi gibi çalıştıklarını ama asgari ücretin çok altında bir ücret aldıklarını anlatıyorlar. Artan yoksullaşmayla birlikte çocuk yaşta çalışmak zorunda kalıyorlar. Kimi çocuklar dinlenebilecekleri hafta sonunda günlük 400 TL yevmiye karşılığında garsonluk yapıyor. Kimi çocuklar zorunlu mesai adı altında saatlerce çalışıyorlar ve eğer mesaiye kalmazlar, cumartesi işe gelmezlerse patron tarafından mesleki eğitimlerini sonlandırmakla tehdit ediliyorlar. Kadın öğrenciler de çalıştıkları yerde sözlü ve fiziksel tacize uğradıklarını belirtiyor. Kadın öğrenciler, hangi işletmede tacize veya mobbinge maruz kaldıklarını arkadaşlarıyla paylaşıp oraya başka öğrencilerin gitmesinin önüne geçmeye çalışıyor. Yoksul işçi, emekçi ailelerin çocuklarının sürüldüğü sömürü mezbahaları onlara bu yaşta ölümü, tacizi, şiddeti dayatıyor.

Artık günümüzde öğrencilerin çoğunluğunun çalışmak zorunda olduğunu düşünürsek, MESEM’ler aslında öğrencilere göre okurken aynı zamanda para kazanmak için bir fırsat olarak gözüküyor. Çünkü bu ekonomik koşullarda işçileşmek, ek iş yapmak bir zorunluluk ve bundan kaçamayacaklarını iyi biliyorlar. Yoksul aileler çocuklarını okutmakta artık zorlanıyor ve çocuğunu okuldan alıp düşük ücretle de olsa meslek öğrenebileceği bir işe gönderiyor. Bu durumda da MESEM, öğrenciler için liseye devam edebilmenin bir koşulu olarak dayatılıyor. Böyle bir tablo içerisinde elbette ‘MESEM’ler kapatılsın!’ talebi onlar için bir karşılık bulmuyor. MESEM’ler kapatıldığı durumda başka bir alternatif sunulmayacağını düşünüyorlar. ‘Kapatılsın’ önerisine karşı koşulların iyileştirilmesini ve çalıştıkları yerlerin denetlenmesini, ücretlerinin artırılmasını talep ediyorlar. Zorunlulukların kısmen farkında fakat değiştirebilme gücünü tekrardan belli zorunluluklara bağlı olarak tarif ediyorlar. Birlikte, talepleri için mücadele edebildikleri oranda ileriyi görebilecek, geleceklerini kazanabilecekler.