2007 yılından bu yana eğitim alanında yayımladığı izleme ve değerlendirme raporları ile eğitimde yaşananlara dikkat çeken sivil toplum kuruluşlarının başında Eğitim Reformu Girişimi (ERG) geliyor. Sadece sorunlara dikkat çeken raporlar değil, aynı zamanda çözüm önerileri de sunan ERG, Eğitim İzleme Raporu 2023’ü açıkladı. İki ayrı bölümde incelenen eğitim politikalarında dikkat çeken en önemli noktalardan birisi de zorunlu eğitim çağında olmalarına rağmen “ortada olmayan” çocukların sayısının ürkütücülüğü. Doğal olarak “Nerede bu çocuklar?” diye soruyoruz.

ZORUNLU EĞİTİM KAPSAMINDALAR

2012-2013 eğitim-öğretim yılından bu yana 4+4+4 eğitim yasasının yürürlüğe girmesiyle birlikte 6-17 yaş grubundaki çocuklar zorunlu eğitim kapsamında yer alıyor. Çocuğunu okula göndermeyen veliye ise günlük 15 TL idari para cezası veriliyor, bu cezaya rağmen okula göndermeme kararında direnenlere ise bu ceza 500 TL’ye kadar yükseliyor. Ancak bu para cezasının caydırıcı olduğunu düşünmek mümkün değil. Caydırıcı olsa yarım milyona yakın çocuk eğitim sisteminin dışında olmazdı.

Rapora göre 2022-2023 eğitim-öğretim yılında zorunlu eğitim çağındaki yaklaşık 442 bin 643 çocuk eğitimin dışında. Bu çocukların yüzde 49,9’u oğlan, yüzde 50,1’i ise kız çocuğu. Eğitimin dışında kalan çocuklar her kademede yer alıyor.

HER KADEMEDE VAR

Eğitim dışındaki çocuk sayısı ilkokulun teorik yaş grubu olan 6-9 yaş grubunda yaklaşık 75 bin 174, ortaokul teorik yaş grubu olan 10-13 yaşta yaklaşık 83 bin 401, ortaöğretim teorik yaş grubu olan 14-17’de ise yaklaşık 284 bin 68.

13 yaşından sonra eğitim dışında kalan çocukların sayısının atması da kaygı verici. Verilere göre de zorunlu eğitim çağındaki çocuklar arasında eğitim dışında olan çocuk sayısı en fazla olan grup 14-17 yaş grubu olarak görülüyor. Peki 14-17 yaş grubunda neler oluyor?  Bu grup ekonomik etkenler, engellilik ya da erken yaşta ve zorla evlilikler gibi nedenlerle eğitim dışına çıkıyor olabilir mi?

Bu çocukların eğitim dışına çıkma nedenlerinin belirlenmesi ve bu çocukların eğitime geri dönmesine yönelik müdahale programlarının geliştirilmesi önemli. Bunun için de görev Milli Eğitim Bakanlığı’na düşmüyor mu?